Skip to main content

Schrijf je in voor de PBB nieuwsbrief

* indicates required

Wij sturen je alleen een email om te beantwoorden of een Nieuwsbrief te versturen.

Je kunt je op elk moment afmelden door te klikken op de link in de voettekst van onze e-mails. Voor informatie over ons privacybeleid, bezoek onze website.

We use Mailchimp as our marketing platform. By clicking below to subscribe, you acknowledge that your information will be transferred to Mailchimp for processing. Learn more about Mailchimp's privacy practices here.

De sabbat deel V:De sabbat waar David over sprak

Henk de Cock
09 mei 2016

Lees hier het eerste deel over de sabbat
Lees hier het tweede deel over de sabbat
Lees hier het derde deel over de sabbat
Lees hier het vierde deel over de sabbat


De sabbat waar David over sprak

Vanaf Genesis, is de betekenis van de sabbat steeds duidelijker geworden door andere Bijbelse uitspraken en beelden. Zelfs het innemen van Kanaän, ondanks de nationale ‘rust’, was niet de definitieve onthulling van de sabbat.

God heeft ons een steeds diepere kennis gegeven van de sabbat:

“Want indien Jozua hen in de rust gebracht had, zou Hij niet meer over een andere, latere dag gesproken hebben. Er blijft dus een sabbatsrust voor het volk van God, want wie tot Zijn rust is ingegaan, is ook zelf tot rust gekomen van zijn werken, evenals God van de zijne” (Hebr. 4:8-10).

In de brief aan de Hebreeën gaat het om de sabbatsrust van hen die tot geloof gekomen zijn in het volbrachte werk van Jezus. Tijdens het hoogtepunt van de glorie van Israël als staat, sprak David over deze andere sabbat. Hoewel hij Massa en Meriba aanhaalde als historisch voorbeeld (Psalm 95:8), zei hij:

“Och, of gij heden naar zijn stem hoordet. Verhardt uw hart niet” (Psalm 95:7b-8; Hebr. 4:7)!

Dat zei David tegen de mensen die al in Kanaän woonden, en dat zongen ze in hun liederen (psalmen) tijdens hun heilige bijeenkomsten. Dus ‘heden’ (vandaag) gaat het er om dat we onze harten niet verharden door ongeloof. Niet door het houden van een speciale dag waarvan we de oorspronkelijke datum niet meer weten. Noch door reizen naar Kanaän, want we hebben ons eigen vaderland waar we Jezus moeten dienen als Zijn getuigen. Bij de sabbat van de ziel gaat het om de geloofsrust in het volbrachte werk van Jezus, zonder plaats- of tijdsaanduidingen.

Noch de zevende dag van de scheppingsweek, noch de verovering van Kanaän hebben ons de definitieve sabbat gebracht. Ze zijn slechts beelden van een groter heil, dat ons ten deel valt door het volbrachte werk van Jezus aan het kruis. De Schepper rustte na Zijn werken voltooid te hebben; Israël rustte van de omzwervingen en de oorlogen toen zij Kanaän in bezit genomen hadden; Jezus rustte na Zijn verzoenend werk volbracht te hebben en na één offerande is Hij voor altijd gezeten aan de rechterhand Gods:

“Deze echter is, na één offer voor de zonden te hebben gebracht, voor altijd gezeten aan de rechterhand van God, voorts afwachtende, totdat zijn vijanden gemaakt worden tot een voetbank van zijn voeten. Want door één offerande heeft Hij voor altijd hen volmaakt, die geheiligd worden” (Hebr. 10:12-14).

Na Zijn dood en opstanding is Jezus tot rust gekomen. Zijn werken zijn voleindigd, waardoor wij voor altijd volmaakt zijn om tot God te kunnen gaan (Joh. 17:4). Ons behoud is daarom geen resultaat van allerlei onnuttige pogingen om God te behagen, maar van de sabbat van onze ziel die rust vindt in Jezus en Zijn volbrachte werk. Ons behoud staat klaar, zoals het paradijs voor Adam en Eva, en het land Kanaän voor de Israëlieten.

“Laten wij dan op onze hoede zijn, dat niemand van u, terwijl nog een belofte van tot zijn rust in te gaan bestaat, de indruk zou wekken achter te blijven” (Hebr. 4:1).

Het ritueel houden van de Joodse sabbat is een geestelijke dwaling, die niets kan toevoegen aan onze volmaking. Want na iedere sabbat komt weer een ander sabbat; een oneindige herhaling van hetzelfde ritueel. En alles wat herhaald moet worden, heeft bewezen niet de volmaaktheid te kunnen brengen. Het is als het herhaaldelijk innemen van dezelfde medicijnen, dat bewijst dat onze ziekte chronisch is. Maar door in te gaan op de sabbat, die ons door Jezus voor eens en voor altijd is toebereid, heiligen we alle dagen van ons leven hier op aarde. In het bijzonder als we met onze broeders en zusters bijeenkomen in onze heilige samenkomsten, om samen de Heer te aanbidden.


Laatste berichten: