Camilla en Felipe (deel II/II)
Door Camilla Flach
Toen zag God dat de mens alleen was op aarde, en Hij begreep dat dit niet goed was. ‘Alleen zijn’ is beslist niet goed voor ons, want we hebben een God die liefde is. En als we in Hem zijn, dan zijn we tegelijkertijd in Zijn liefde, en verlangen ernaar om anderen lief te hebben (1 Joh. 47-21).
Bovendien was het niet goed dat de mens alleen was, omdat onze planeet vol dieren en planten is die verzorging nodig hebben. En omdat we maar één ding tegelijk kunnen doen, is het onmogelijk om onze taak in ons eentje te vervullen. God liet de dieren naar Adam toe komen en hij zorgde ervoor dat elk een naam kreeg. Maar er was onder de dieren geen wezen dat bij hem paste. Daarom deed de Here Adam in een diepe slaap vallen. Dat lijkt me heel normaal, want iedere keer als mannen iets gedaan hebben, moeten ze daarna een dutje kunnen doen. Toen is uit de rib van de eerste man de eerste vrouw ontstaan. God heeft de vrouw geschapen om naast haar man te staan als een hulp tegenover hem. Ze werd door Hem geformeerd als een hulp voor hem, gedurende zijn hele leven. Ze werden geschapen om elkaar lief te hebben en om een gezin te vormen. Zolang we in God zijn, ervaren we Zijn liefde, en leren van Hem wat liefde is. Dan zijn we in staat om elkaar lief te hebben als onszelf. De Bijbel spreekt over het feit dat Gods liefde zo groot was, dat Hij Zijn Zoon Jezus Christus aan de wereld geschonken heeft. Hij kwam in de wereld en, door in gemeenschap met de Vader te wandelen, heeft Hij nooit gezondigd. Hij onderwierp Zich altijd aan de welgevallige en volmaakte wil van God. Door in de Vader te blijven, heeft Christus ons tot het einde liefgehad en heeft, zonder zelfzucht, Zijn leven geofferd om ons te redden.
Het Woord van God zegt dat vrouwen hun mannen onderdanig moeten zijn, vanuit hun gehoorzaamheid aan de Heer. Want de man is het hoofd van het gezin (Efez. 5:22). Het is duidelijk dat dit principe ingaat tegen wat we vandaag om ons heen zien. Ik weet zeker dat als ik dit Schriftgedeelte voor zou lezen aan mijn collega’s op de universiteit, zij dan een afkeer zouden krijgen van de Bijbel in zijn geheel. Maar, als onze Here Jezus de Vader gehoorzaam was tot aan de dood, zou ik dan mijn man niet onderdanig zijn, uit liefde voor mijn God? De Bijbel neemt de vrouw ook in bescherming, want het gebod voor de man is dat hij zijn vrouw moet liefhebben, zoals Jezus Christus Zijn gemeente heeft liefgehad en Zijn leven voor haar gegeven heeft (Efez. 5:25). Hij moet zijn vrouw liefhebben als zichzelf (vers 28). Jezus heeft gewandeld in de wil van de Vader en dat heeft Hem autoriteit gegeven om, als Gods Zoon, de wereld te overwinnen. Zoals vrouwen hun mannen onderdanig moeten zijn, op de manier waarop Jezus de Vader gehoorzaamde, moeten mannen zich ook onderwerpen aan de wil van God. Ze moeten hun vrouw liefhebben door haar te voeden en te koesteren, zoals Christus doet met Zijn gemeente. Dát geeft ons, als kinderen van God, autoriteit om de wereld te overwinnen, inclusief de problemen in het gezin, als die zich voordoen. Het komt hier op neer: de liefde tussen man en vrouw is een spiegel van wat Christus voor ons gedaan heeft. Buiten God bestaat er geen liefde, en dat betekent dat mensen zonder Hem niet weten wat het betekent om anderen werkelijk lief te hebben. In de wereld groeit bij de dag het egoïsme, en de goede dingen die er nog zijn, worden gebanaliseerd. De morele waarden worden vervangen door andere. En ondanks dat de mens geschapen is om anderen lief te hebben, is de mentaliteit vandaag om in de eerste plaats jezelf te zoeken, je eigen zin door te drijven, om de waarheid te relativeren en je geweten aan te passen aan je persoonlijke morele normen.
Zowel het Woord als de wil van God zijn dwaasheden voor de wereld. Maar mijn leven is in Christus, en dat brengt me ertoe om vaak ‘nee’ te zeggen tegen iets dat ik voor mezelf zou willen. Met het verlangen om waardig te leven, als een levend, heilig en liefelijk brandoffer voor God. Dát is onze redelijke eredienst! Ik wil niet gelijkvormig zijn aan deze eeuw, maar vernieuwd zijn in mijn denken, in de erkenning van het goede, welgevallige en volkomene van Gods wil (Rom. 12:1-2). Ik zoek naar de wijsheid van de vrouwen die haar huis bouwen (Spreuk. 14:1). Die in alles waardig, nuchter en betrouwbaar zijn (1 Tim. 3:11). En bovendien wil ik de kroon van Felipe zijn (Spreuk. 12:4).
Ik denk dat het in deze zondige wereld erg moeilijk is voor vrouwen om te weten hoe ze met mannen moeten omgaan. Want veel mannen hebben gebrek aan respect en weten niet wat echte liefde is. Ik zou ook niemand aanbevelen om jong te trouwen, en geef toe dat het huwelijk niet altijd gemakkelijk is. Echtparen zullen, in de loop der jaren, heel wat problemen moeten verwerken. Maar het leven van een christen moet overeenkomen met het Woord van God, en ons denken moet worden afgestemd op Zijn karakter. Alleen als we in de Geest wandelen, zullen we autoriteit hebben om de zonde te overwinnen en elkaar lief te hebben op de juiste manier. Het huwelijk werd door de Heer ingesteld als symbool van de liefde van Christus en Zijn gemeente. En het is erg belangrijk vandaag, zowel voor jongelui die verkering hebben als voor ouderen die al getrouwd zijn, dat ze begrijpen dat het huwelijk een workshop is voor alles wat de Heer in ons teweeggebracht heeft. Door Zijn liefde, leven we in gemeenschap met Hem en met onze echtgenoot, en ontvangen capaciteit om één vlees en één lichaam te zijn. Ook degenen die hun maatje verloren hebben, en terugverlangen naar die tijd van vlinders in hun buik, worden getroost door de liefde die voortvloeit uit de gemeenschap met Jezus. Ook zij worden, samen met Zijn gemeente, bekleed met het bruidskleed, ter voorbereiding van de grote dag van het bruiloftsfeest van het Lam dat onze zonde wegnam.