GELEID DOOR DE GEEST
In Mattheüs lezen we dat Jezus door de Geest ‘weggeleid’ (anagö) werd naar de woestijn (Mat. 4:1 – HSV). Markus schreef dat de Geest Hem ‘uitdreef’ (ekballö) (Mar. 1:12) en Lukas gebruikte weer een ander werkwoord (agö), dat vertaald wordt met ‘geleid’ (Luk. 4:1). Samengevat, betekent het dat Jezus, hoewel Hij de Zoon van God was, onderdanig was aan de Geest die Hem wegleidde, uitdreef en leidde. Dat komt sterk naar voren oa in de geschiedenis van de Samaritaanse vrouw. Bij het vertrek van Jezus uit Judea naar Galilea, lezen we: “En Hij ‘moest’ door Samaria gaan” (Joh. 4:4). Maar er bestond geen enkele noodzaak om deze route te ‘moeten’ kiezen. Jezus stak altijd de Jordaan over en ging via Perea en Dekapolis naar Galilea. Het was niet Zijn beslissing om via Samaria te gaan. Dat wordt duidelijk uit Zijn woorden, waarmee deze geschiedenis afgesloten werd: “Mijn spijze is de wil te doen desgenen, die Mij gezonden heeft, en zijn werk te volbrengen” (Joh. 4:34).
Hetzelfde kan gezegd worden van de apostelen. Zij lieten zich niet alleen ‘leiden’, maar ook ‘wegleiden’, mochten zij naar links of rechts afgeweken zijn: “En zij gingen door het Frygisch-Galatische land, maar werden door de heilige Geest verhinderd het woord in Asia te spreken;en bij Mysië gekomen, poogden zij naar Bitynië te reizen, maar de Geest van Jezus liet het hun niet toe;en toen zij Mysië voorbij waren, kwamen zij te Troas.En Paulus kreeg in de nacht een gezicht; er stond een Macedonisch man, die hem toeriep: Steek over naar Macedonië en help ons.Toen hij het gezicht gezien had, zochten wij dadelijk gelegenheid om naar Macedonië te vertrekken, daar wij eruit opmaakten, dat God ons had geroepen om hun het evangelie te verkondigen” (Hand. 16:6-10).
De stem van de Geest is niet altijd makkelijk te herkennen, met zo veel luidruchtige stemmen om ons heen. Vaak wordt de Geest overschreeuwd door mensen met hun tradities en favoriete dogmas. Het is opmerkelijk dat Cornelius maar één openbaring nodig had om Petrus te roepen. Maar de Heer moest drie keer hetzelfde visioen aan Petrus herhalen, om hem zo ver te krijgen om naar Cornelius te gaan. Godsdienstige tradities maken mensen slechthorend; ze denken dat ze alles al weten. En de onderwerping aan de leiding van de Geest is een onbekend begrip voor mensen die zich als pausen gedragen. Het is te vernederend voor ze om te erkennen dat ze, bij iedere stap die ze doen, opnieuw de leiding van de Geest moeten zoeken.
Zelfs Paulus erkende dat hij, zonder de leiding van de Geest, gevaar liep om zichzelf te rechtvaardigen, zonder zich bewust te zijn dat de Heer een andere weg voor hem had: “Want ik ben mij van niets bewust, maar daardoor ben ik niet gerechtvaardigd; Hij, die mij beoordeelt is de Here” (1 Kor. 4:4). Als we in alle waarheid willen spreken en handelen, kunnen we niet ons geweten als volmaakte gids beschouwen, zonder leiding van de Geest:. “Ik spreek de waarheid in Christus, ik lieg niet, want mijn geweten betuigt mij dit mede door de heilige Geest” (Rom. 9:1). Dat is geen nieuw restamenrisch begrip, want Jesaja zei al: En nu heeft de Here HERE mij met zijn Geest gezonden: “Zo zegt de HERE, uw Verlosser, de Heilige Israëls: Ik ben de HERE, uw God, die u leert, opdat het u welga; die u de weg doet betreden, die gij moet gaan.” (Jes. 48:16-17).
